KEMAN

Keman dört telli yaylı bir çalgıdır. Viyola ve viyolonsel‘in de bulunduğu violin ailesinin en küçük ve en yüksek tondan çalan üyesidir. Keman çalan müzisyenlere kemancı denir. Bu terim aynı zamanda bu enstrümanı yapan ve onaran kişiler için de kullanılır.

Keman ilk olarak 16. yüzyılda kuzey italya’da ortaya çıktı. İlk keman yapımcılarının rebec, rönesans kemanı ve lira da braccio adlı enstrümanlardan esinlendikleri sanılmaktadır. Enstrümanın akort edilişi dahil olmak üzere hakkında bilgi veren bilinen en eski metin, 1556 yılında lyon’dajambe de fer tarafından yazılmıştır; bu dönemde keman avrupa’da yayıldı.

Kemanın Özellikleri ?

Keman insanı derinden etkileyen eşsiz güzellikteki sesiyle yaylı çalgılar ailesinin en önemli üyesidir. Sesi öteki çalgılara göre birçok bakımdan insan sesine daha yakındır . Keman çene altı ile omuz arasına sıkıştırılarak tutulur. Sol elin parmakları sap üzerinde bulunan tellere basarak gezinirken sağ elde tutulan yay Keman tellerine sürtülerek çalınır . Gövdenin orta bölümündeki yan girintiler yayın daha kolay hareket etmesini sağlar.35 ile 36 cm arasında değişen bir gövdesi vardır. Küçük ve hafif bir çalgı olmakla birlikte ortalama 84 ayrı parçanın bir araya getirilmesiyle yapılır .Genellikle iki cm .kalınlığında bir çam veya akağaç’tan oyma kalemi ve rende kullanılarak biçime sokulur . Keman’ın bir gövdesi ve buna bağlı bir sapı vardır.Gövde göğüs tahtası ya da tabla denen üst kapak alt kapak ve onları birleştiren yanlık adlı verilen bir kasnaktan oluşur.